inanssarafi

تحلیل تکنیکال و پرایس اکشن (Technical Analysis and Price Action) دو روش متداول در تحلیل بازارهای مالی، به ویژه بازارهای سرمایه، ارزهای دیجیتال و بازارهای فارکس هستند. هر دو روش بر اساس بررسی قیمت و الگوهای حرکت قیمتی در نمودارها استوار هستند، اما با تفاوتهایی در رویکرد و ابزارهای استفاده شده.

1. تحلیل تکنیکال:
تحلیل تکنیکال بر اصلی بودن قیمت و حجم معاملات در بازار تأکید می‌کند. این روش بر این ایده تکیه می‌کند که نمودارهای قیمت گذشته می‌توانند الگوهای تکرارشونده ایجاد کنند و با استفاده از این الگوها، می‌توان پیش‌بینی‌هایی درباره حرکت قیمت‌های آینده ارائه کرد.

تحلیل تکنیکال از ابزارهایی مانند خطوط روند، شاخص‌ها، نمودارهای معروف مانند نمودار شمعی (Candlestick Chart) و اشکال هندسی مانند شکل سر و شانه (Head and Shoulders) استفاده می‌کند. با استفاده از این ابزارها و الگوها، تحلیلگران تکنیکال تلاش می‌کنند تا نقاط ورود و خروج مناسب برای معاملات را تشخیص دهند.

2. پرایس اکشن:
پرایس اکشن به بررسی رفتار قیمت در بازار می‌پردازد و بدون استفاده از شاخص‌ها یا نمودارهای پیچیده، تمرکز خود را بر روی حرکت قیمت و الگوهای ساده‌تر قرار می‌دهد. در این روش، تحلیلگران پرایس اکشن با توجه به تغییرات قیمت، نقاط قوت و ضعف و محدوده‌های قیمتی را شناسایی می‌کنند. همچنین، نمودارهای شمعی و الگوهای ساده مانند سطح‌های پشتیبانی و مقاومت نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

از مزیت‌های تحلیل تکنیکال و پرایس اکشن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- تمرکز بر قیمت: هر دو روش تمرکز خود را بر روی قیمت و تحولات آن می‌گذارند، که اطلاعات مهمی را درباره رفتار بازار ارائه می‌دهد.
- الگوهای قابل تکرار: هر دو روش بر روی الگوهای قابل تکرار در نمودارها تأکید دارند که می‌توانند به عنوان سیگنال‌های معاملاتی مورد استفاده قرار گیرند.
- پیش‌بینی قیمت: با استفاده از تحلیل تکنیکال و پرایس اکشن، ترندها و تغییرات قیمتی را می‌توان پیش‌بینی کرد و بر اساس آن‌ها تصمیم‌گیری کرد.

بهره‌گیری از تحلیل تکنیکال و پرایس اکشن معمولاً نیازمند مطالعه و تجربه است. تحلیلگران می‌توانند با مطالعه و تمرین مستمر، مهارت‌های خود را بهبود بخشند و به تدریج در درک بازار و انجام تحلیل‌های دقیق‌تر پیشرفت کنند.

شبکه انتقال ارز دیجیتال چیست؟ شبکه انتقال ارز دیجیتال (Digital Currency Network) یا همچنین به آن شبکه بلاکچین (Blockchain Network) نیز گفته می‌شود. این شبکه‌ها برای انتقال و تسویه تراکنش‌های ارز دیجیتال استفاده می‌شوند. شبکه انتقال ارز دیجیتال، یک ساختار توزیع شده دارد که از طریق آن، تراکنش‌ها در سراسر شبکه تأیید، ثبت و تأمین امنیت می‌شوند.

ویژگی برجسته شبکه انتقال ارز دیجیتال، استفاده از فناوری بلاکچین است. بلاکچین یک ساختار داده بر پایه بلوک‌ها است، که هر بلوک شامل اطلاعات تراکنش‌های ارز دیجیتال است. این بلوک‌ها به صورت زنجیره‌ای به هم پیوسته و با استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری، امنیت تراکنش‌ها را فراهم می‌کنند.

شبکه انتقال ارز دیجیتال توسط شبکه‌های کامپیوتری و نودها (Nodes) که توسط شبکه به هم متصل هستند، تشکیل می‌شود. این نودها مسئول تأیید و اجرای تراکنش‌ها در شبکه هستند. زمانی که یک تراکنش در شبکه صورت می‌گیرد، نودها آن را تأیید می‌کنند و سپس به بلاک آخر آنچه به عنوان زنجیره بلاک‌ها شناخته می‌شود، اضافه می‌شود.

شبکه انتقال ارز دیجیتال به عنوان یک ساختار توزیع شده و بدون وابستگی به یک سازمان مرکزی عمل می‌کند. این به این معناست که هیچ کسی متمرکزاً کنترلی بر روی شبکه ندارد و همه نودها به طور همزمان و مستقل با یکدیگر کار می‌کنند.

شبکه انتقال ارز دیجیتال نه تنها برای انتقال ارزها استفاده می‌شود، بلکه می‌تواند برای انتقال اطلاعات و داده‌های دیگر نیز مورد استفاده قرار بگیرد. علاوه بر این، شبکه‌های انتقال ارز دیجیتال می‌توانند قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) را پشتیبانی کنند که تراکنش‌هایی خودکار و بدون نیاز به واسطه انسانی را ممکن می‌سازند.

معروف‌ترین مثال از یک شبکه انتقال ارز دیجیتال بلاکچین، شبکه بیتکوین است که برای تأمین انتقال و تسویه ارز دیجیتال بیتکوین استفاده می‌شود.

کیف پول ارز دیجیتال چیست؟ کیف پول ارز دیجیتال (Digital Wallet) یک نرم‌افزار یا سرویس آنلاین است که به شما امکان می‌دهد ارزهای دیجیتال خود را ذخیره و مدیریت کنید. کیف پول‌ها برای ذخیره و تراکنش ارزهای دیجیتال مانند بیتکوین (Bitcoin)، اتریوم (Ethereum)، ریپل (Ripple) و سایر رمزارزها استفاده می‌شوند.

کیف پول‌های ارز دیجیتال دو نوع عمده دارند:

1. کیف پول سخت‌افزاری (Hardware Wallet): این نوع کیف پول فیزیکی است که به صورت یک دستگاه سخت‌افزاری طراحی شده است. آن‌ها معمولاً به عنوان یک دستگاه USB کوچک و قابل حمل عمل می‌کنند. کیف پول سخت‌افزاری به عنوان یک کیف پول آفلاین (Offline Wallet) شناخته می‌شوند زیرا کلیدهای خصوصی شما در داخل دستگاه ذخیره می‌شوند و اتصال به اینترنت را نیاز ندارند. این امر امنیت بیشتری را برای ذخیره سازی ارزهای دیجیتال شما فراهم می‌کند. برای استفاده از کیف پول سخت‌افزاری، شما باید دستگاه را به یک کامپیوتر یا دستگاه موبایل متصل کنید و تراکنش‌ها را امضا کنید.

2. کیف پول نرم‌افزاری (Software Wallet): این نوع کیف پول ارز دیجیتال به صورت نرم‌افزاری بر روی دستگاه‌های کامپیوتر، تلفن همراه یا تبلت نصب می‌شود. کیف پول نرم‌افزاری معمولاً به عنوان یک کیف پول آنلاین (Online Wallet) شناخته می‌شود زیرا اطلاعات کیف پول در سرورهای آنلاین ذخیره می‌شوند و به اینترنت متصل هستند. این نوع کیف پول به شما اجازه می‌دهد به راحتی و به صورت آنلاین به ارزهای دیجیتال خود دسترسی داشته باشید و تراکنش‌ها را انجام دهید. با این حال، امنیت کیف پول نرم‌افزاری بستگی به امنیت دستگاه و نرم‌افزار مورد استفاده دارد.

هر نوع کیف پول ارز دیجیتال دارای یک آدرس عمومی (Public Address) است که به عنوان شماره حساب شما استفاده می‌شود و یک کلید خصوصی (Private Key) است که به عنوان امضای شما در تراکنش‌ها عمل می‌کند. کلید خصوصی بسیار حساس است و باید با دقت نگهداری شود، زیرا هر کسی که به آن دسترسی داشته باشد، می‌تواند به ارزهای دیجیتال شما دسترسی پیدا کند.

مهم است که قبل از استفاده از هر نوع کیف پول ارز دیجیتال، تحقیقات دقیقی را انجام داده و از امنیت و قابلیت اعتماد آن اطمینان حاصل کنید. همچنین، نگهداری پشتیبان از کلیدهای خصوصی خود بسیار مهم است تا در صورت از دست دادن دستگاه یا مشکلات فنی دیگر، به ارزهای دیجیتال خود دسترسی داشته باشید.

متاورس چیست؟ متاورس (Metaverse) یک مفهوم واقعیت مجازی یا جهان دیجیتال است که توسط تکنولوژی‌های مختلف ایجاد می‌شود. این مفهوم در واقع به یک دنیای مجازی و فضایی اشاره دارد که بیشتر از محیط‌های مجازی سنتی فعلی، به طور گسترده‌تر و پویاتر است.

متاورس در واقع یک جامعه مجازی یا دنیای مجازی واقع‌گرایانه است که با استفاده از تکنولوژی‌هایی مانند واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR)، هوش مصنوعی (AI)، شبکه‌های بلاکچین (Blockchain) و اینترنت اشیا (IoT) ساخته می‌شود. این دنیای مجازی قرار است به صورت پویا و تعاملی باشد، که کاربران در آن می‌توانند با یکدیگر و با شیوه‌های مختلف از طریق شخصیت‌ها و نمایشگرهای دیجیتالی تعامل داشته باشند.

متاورس معمولاً به یک بستر دیجیتال توزیع شده اشاره دارد که کاربران می‌توانند در آن به صورت آنلاین حضور داشته و از طریق شخصیت‌های دیجیتالی خود با دیگران تعامل کنند. در این بستر، کاربران می‌توانند خدمات، تجارب و محتواهای مختلف را به اشتراک بگذارند و در فضایی مجازی با دسترسی آزاد به منابع مختلف، فعالیت کنند.

مفهوم متاورس در حال حاضر به عنوان یک هدف طولانی مدت در دنیای فناوری و بخصوص رمزارزها مطرح شده است. این ایده به دستیابی به یک جامعه مجازی واقعیت مجازی پیشرفته، که مستقل از مرزها و ملیت‌ها باشد و تعاملات و تجربیات فراوانی را برای کاربران فراهم کند، اشاره دارد. اما هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارد و تکنولوژی‌های مورد نیاز برای ایجاد یک متاورس به شکل کامل، هنوز در مراحل پیشرفته نیستند.

امنیت ارزهای دیجیتال بسیار مهم است، زیرا این ارزها به صورت دیجیتالی و بدون واسطه‌های مرکزی ذخیره و انتقال می‌شوند. در ادامه، تعدادی از نکات مهم مربوط به امنیت ارزهای دیجیتال را بررسی می‌کنم:

1. کیف پول امن: استفاده از یک کیف پول (Wallet) امن برای ذخیره و مدیریت ارزهای دیجیتال خود بسیار حائز اهمیت است. کیف پول‌ها می‌توانند به صورت سخت‌افزاری (Hardware Wallets)، نرم‌افزاری (Software Wallets) یا آنلاین (Online Wallets) باشند. اطمینان حاصل کنید که از کیف پول‌های امن و از تأمین کنندگان معتبر استفاده می‌کنید.

2. تأیید دو مرحله‌ای: فعال کردن تأیید دو مرحله (Two-Factor Authentication) برای حساب کاربری خود در صرافی‌ها و کیف پول‌ها بسیار مهم است. این ویژگی امنیتی اضافی را فراهم می‌کند و در صورتی که رمز عبور شما دستکاری شود، هکران قادر به دسترسی به حساب شما نخواهند بود.

3. به‌روزرسانی نرم‌افزار: مطمئن شوید که نرم‌افزارها و کیف پول‌های خود را به طور منظم به‌روزرسانی می‌کنید. به‌روزرسانی‌ها اغلب شامل بهبود امنیت و رفع ضعف‌های امنیتی هستند، بنابراین حتماً از آخرین نسخه‌ها استفاده کنید.

4. مراقبت از کلیدهای خصوصی: کلیدهای خصوصی (Private Keys) برای دسترسی و انتقال ارزهای دیجیتال شما استفاده می‌شوند. مهم است که این کلیدها را در محل امنی نگهداری کنید و به هیچ‌کس نشان ندهید. همچنین، می‌توانید از روش‌های پشتیبان‌گیری از کلیدهای خصوصی استفاده کنید، مانند ساخت یک کپی فیزیکی یا استفاده از کیف پول‌های سخت‌افزاری که کلیدهای خصوصی را به طور ایمن ذخیره می‌کنند.

5. امنیت کامپیوتر و دستگاه‌ها: مطمئن شوید که سیستم عامل، نرم‌افزارها و آنتی‌ویروس دستگاه‌های خود را به‌روزرسانی کرده و از یک اتصال اینترنت امن استفاده می‌کنید. همچنین، از دانلود و نصب نرم‌افزارهای مشکوک و از منابع ناشناخته خودداری کنید.

6. مطالعه و آگاهی: مواردی مانند فریب ارزهای دیجیتال (Scams) و حملات تقلبی (Phishing Attacks) ممکن است به شما آسیب برساند. مطالعه و آگاهی از روش‌های مشترک حملات سایبری و نگهداری از اطلاعات خود اهمیت دارد. همچنین، از مراجعه به وب‌سایت‌ها و منابع معتبر برای به‌روزرسانی در مورد امنیت و توصیه‌ها استفاده کنید.

7. هویت پنهانی: در ارتباط با ارزهای دیجیتال، هویت شما می‌تواند مخفی باشد، به همین دلیل می‌توانید به امنیت بیشتری دست یابید. از اطلاعات شخصی و آدرس‌های عمومی خود با احتیاط استفاده کنید و از استفاده از خدمات غیرمتمرکز (Decentralized Services) نیز بهره ببرید.

مراقبت و آگاهی از امنیت ارزهای دیجیتال شما می‌تواند ریسک‌های مرتبط با سرقت و دسترسی غیرمجاز به ارزه

ا را کاهش دهد. همچنین، مهم است که همیشه از منابع معتبر و مطمئن برای دریافت اطلاعات و راهنمایی‌های امنیتی استفاده کنید.

کسب درآمد از ارزهای دیجیتال یک فرصت برای کسب درآمد آنلاین است. اما باید توجه داشت که بازار رمزارزها ممکن است پر از ریسک‌ها و نوسانات باشد. در ادامه، تعدادی از روش‌های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال را بررسی می‌کنم:

1. معامله و تجارت رمزارزها: می‌توانید به عنوان یک معامله‌گر رمزارزها در بازار رمزارزها فعالیت کنید. در این روش، شما با خرید و فروش رمزارزها با هدف بهره‌برداری از نوسانات قیمت، سود کسب می‌کنید. این روش نیازمند تحلیل بازار، رصد قیمت‌ها و استفاده از استراتژی‌های معاملاتی است.

2. استخراج رمزارزها (Mining): در برخی از رمزارزها، مانند بیتکوین، معاملات را به صورت استخراج (Mining) انجام می‌دهید. در این روش، شما با حل مسائل رمزنگاری و تأیید تراکنش‌ها، رمزارزها را تولید می‌کنید. این روش نیازمند سرمایه‌گذاری در تجهیزات ماینینگ (مثل دستگاه‌های ASIC) و هزینه‌های انرژی است.

3. رمزارزهای استوکینگ (Staking): در برخی رمزارزها، می‌توانید رمزارزهای خود را در ودیعه داشته باشید و در مقابل آن‌ها به عنوان پاداش به شبکه کمک کنید. این عمل به عنوان استوکینگ (Staking) شناخته می‌شود و شما در ازای نگهداشتن رمزارزها پاداش دریافت می‌کنید.

4. بازاریابی و پیشنهاد ICO: در بازار رمزارزها، شما می‌توانید به عنوان بازاریاب یا توسعه‌دهنده برای یک پروژه رمزارزی فعالیت کنید و با معرفی و تبلیغ آن، کسب درآمد کنید. همچنین، می‌توانید در مراحل اولیه ارائه عمومی (ICO) یا فروش سریع (IEO) یک پروژه شرکت کنید و در صورت موفقیت آن، سود ببرید.

5. معامله با ارزهای دیجیتال در صرافی‌ها: می‌توانید در صرافی‌های معتبر و معامله رمزارزها ارزهای دیجیتال خود را خرید و فروش کنید. با تحلیل بازار و استفاده از روش‌های معاملاتی، می‌توانید سود کسب کنید.

6. ارائه خدمات و تجارت با استفاده از رمزارزها: اگر شما یک کسب‌وکار آنلاین دارید، می‌توانید رمزارزها را به عنوان روش پرداخت قبول کنید و خدمات و محصولات خود را به خریداران با استفاده از رمزارزها ارائه دهید.

همچنین، در نظر داشته باشید که کسب درآمد از ارزهای دیجیتال نیازمند دانش و تحلیل دقیق درباره بازار رمزارزها است. همچنین، مهم است که همواره ریسک‌ها را در نظر بگیرید و منابع خود را به مطالعه و آشنایی با رمزارزها و بازار معاملاتی اختصاص دهید.

WEB 3 چیست؟ وب 3.0 (Web 3.0) به نسل بعدی اینترنت اشاره دارد که بر اساس فناوری‌های جدید و تغییرات مفهومی در طراحی و استفاده از اینترنت شکل گرفته است. وب 3.0 به عنوان تکاملی از وب 2.0 (که شامل وب مبتنی بر ارتباطات و مشارکت کاربران است)، به تغییرات بزرگی اشاره دارد که بهبود عمده‌ای در تجربه کاربری و قابلیت‌های فنی اینترنت را ارائه می‌دهد.

وب 3.0 بر اساس تکنولوژی‌هایی مانند هوش مصنوعی (Artificial Intelligence)، شبکه‌های بلاکچین (Blockchain)، اینترنت اشیا (Inteet of Things)، واقعیت افزوده (Augmented Reality) و واقعیت مجازی (Virtual Reality) ساخته شده است. این تکنولوژی‌ها در کنار سایر تکنولوژی‌ها و استانداردهای جدید، محیطی متصل و قابلیت‌های پیشرفته را برای کاربران فراهم می‌کنند.

به طور کلی، وب 3.0 دارای ویژگی‌هایی مانند:

1. هوش مصنوعی: استفاده از هوش مصنوعی برای ارائه تجربه‌ای شخصی‌سازی شده و بهبود یافته برای کاربران در اینترنت.

2. بلاکچین: استفاده از فناوری بلاکچین برای تضمین امنیت و شفافیت بیشتر در تراکنش‌ها و تبادل داده‌ها.

3. اینترنت اشیا: اتصال اشیا و دستگاه‌ها به اینترنت و امکان ارتباط و تبادل داده بین آن‌ها.

4. واقعیت افزوده و واقعیت مجازی: استفاده از تکنولوژی‌های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی برای ایجاد تجربه‌های بصری و تعاملی بیشتر.

5. شبکه‌های اجتماعی: ارتباط و همکاری بیشتر بین کاربران از طریق شبکه‌های اجتماعی و تشکیل جوامع آنلاین.

6. حریم خصوصی: تأکید بر حفظ حریم خصوصی کاربران و کنترل بیشتر بر داده‌های شخصی.

7. تجربه کاربری متمرکز: تمرکز بر تجربه کاربری بهبود یافته و راحتی در استفاده از سرویس‌ها و برنامه‌های اینترنتی.

وب 3.0 در بسیاری از زمینه‌ها از جمله تجارت الکترونیک، مالی، سلامت، آموزش، حمل و نقل و غیره تأثیرگذار خواهد بود و به کاربران امکانات پیشرفته‌تری را ارائه می‌دهد.

ربات معامله گر (Trader Bot) ارز دیجیتال چیست؟ ربات معامله‌گر (Trader Bot) ارز دیجیتال یک نرم‌افزار کامپیوتری است که به طور خودکار معاملات را در بازار ارز دیجیتال (مانند بازار رمزارزها) انجام می‌دهد. این ربات‌ها بر اساس الگوریتم‌ها و قواعد برنامه‌ریزی شده، به صورت خودکار و بدون نیاز به دخالت انسانی، معامله را انجام می‌دهند.

ربات‌های معامله‌گر معمولاً بر اساس تحلیل‌های تکنیکال (مانند شاخص‌های فنی، الگوهای قیمتی و میانگین‌های متحرک) و داده‌های بازار از طریق API‌ها بازار رمزارزها، تصمیمات معامله‌گری را می‌گیرند. آن‌ها می‌توانند با استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته و محاسباتی، معاملات خرید و فروش را انجام داده و بر اساس قوانینی که برنامه‌ریزی شده‌اند، به صورت خودکار سفارشات را اجرا کنند.

مزیت استفاده از ربات‌های معامله‌گر این است که آن‌ها قادرند برای انجام معاملات به صورت ۲۴ ساعته، بدون نیاز به استراحت و بدون تأثیر عوامل انسانی مانند عاطفه و ترس، عمل کنند. همچنین، این ربات‌ها قادرند به صورت سریع و پیشرفته تحلیل‌های بازار را انجام دهند و به تصمیمات دقیق‌تری براساس شرایط بازار برسند.

با این حال، استفاده از ربات‌های معامله‌گر نیازمند دانش و تجربه در زمینه معامله و تحلیل بازار است. همچنین، ریسک‌هایی نیز در ارتباط با استفاده از ربات‌های معامله‌گر وجود دارد، زیرا عملکرد آن‌ها بستگی به تنظیمات و الگوریتم‌های برنامه‌ریزی شده دارد. بنابراین، مهم است که قبل از استفاده از ربات معامله‌گر، تحقیقات دقیقی را انجام داده و با ریسک‌ها و قوانین مرتبط با استفاده از آن‌ها آشنا شوید.

صرافی Otc چیست؟ صرافی OTC (Over-The-Counter) به یک نوع صرافی اشاره دارد که در آن معاملات خرید و فروش رمزارزها خارج از بورس‌ها عملیاتی می‌شود. در این نوع صرافی، معاملات بین دو طرف انجام می‌شود و به طور مستقیم بین خریدار و فروشنده تعامل برقرار می‌کنند، بدون اینکه نیازی به تطابق سفارشات در یک بازار مرکزی (بورس) وجود داشته باشد.

به عبارت دیگر، در صرافی OTC، نیازی به قراردادها و پلتفرم‌های مرکزی برای انجام معاملات نیست. معاملات OTC به صورت مستقیم بین طرفین انجام می‌شود و شرایط معامله (قیمت، حجم، شرایط پرداخت و غیره) بین خریدار و فروشنده توافق می‌شود. این نوع معاملات معمولاً برای مقادیر بزرگتر رمزارزها یا برای معامله با توافق‌نامه‌های خاص و نیازهای خاص کاربران انجام می‌شود.

صرافی OTC برای برخی مزایای مهم مطرح است. این نوع صرافی به کاربران امکان می‌دهد بدون محدودیت‌های مربوط به حجم معاملات، توافق‌نامه‌های خاص و انعطاف‌پذیری بیشتری در ارائه قیمت و شرایط معامله داشته باشند. همچنین، در صرافی OTC کنترل بیشتری بر معاملات وجود دارد و تأیید هویت و اعتبار معامله‌گران مهم است.

هرچند صرافی OTC برخی مزایایی دارد، اما باید توجه داشت که این نوع معاملات معمولاً کاربرانی را جذب می‌کند که تجربه و دانش کافی در زمینه رمزارزها و معاملات دارند. همچنین، به علت عدم وجود بورس مرکزی، قیمت‌ها و شرایط معامله ممکن است متفاوت باشد و معاملات بین طرفین به صورت اتفاقی صورت می‌گیرد.

به عنوان نکته، صرافی‌های OTC برخلاف صرافی‌های مرکزی به صورت عمده با معامله‌گران حرفه‌ای و سازمان‌ها همکاری می‌کنند و معمولاً به صورت خصوصی و در دسترس عمومی قرار نمی‌گیرند.

صرافی P2P (Peer-to-Peer) به یک نوع از صرافی‌های رمزارزی اشاره دارد که امکان مستقیم و مستقیم بین کاربران برای خرید و فروش رمزارزها را فراهم می‌کند، بدون اینکه نیازی به واسطه‌گری مرکزی باشد. در این نوع صرافی، کاربران مستقیماً با یکدیگر تعامل می‌کنند و معاملات را انجام می‌دهند.

عملکرد صرافی P2P به این صورت است که کاربرانی که می‌خواهند رمزارزها را خرید یا فروش کنند، به عنوان خریداران یا فروشندگان در صرافی ثبت نام می‌کنند. سپس با استفاده از پلتفرم صرافی P2P، آن‌ها می‌توانند برای یافتن معامله‌گران دیگر از طریق بازار یا لیست عمومی تبلیغ خود را قرار دهند. وقتی دو طرف توافق کردند، معامله میان آن‌ها مستقیماً انجام می‌شود، و رمزارزها و پول به صورت مستقیم بین آن‌ها منتقل می‌شوند.

صرافی P2P برخلاف صرافی‌های مرکزی، کنترل کاربران بر معاملات خود را بیشتر می‌کند و در برخی موارد می‌تواند هزینه‌های پایین‌تری نسبت به صرافی‌های مرکزی داشته باشد. همچنین، این نوع صرافی‌ها به کاربران امکان می‌دهند مستقیماً با هم در تعامل باشند و معاملات را بدون نیاز به تأیید یا مجوز از طرف صرافی انجام دهند.

با این حال، توجه به امنیت و اعتماد در معاملات صرافی P2P بسیار مهم است. در صرافی P2P، کاربران باید از هویت و اعتبار معامله‌گران خود اطمینان حاصل کنند و از ابزارها و قوانین امنیتی صرافی استفاده کنند تا ریسک‌های احتمالی را به حداقل برسانند.